DRAY BOSMA

Vanmorgen liep ik mijn wekelijks rondje en ik werd halverwege mijn route tegemoet gelopen door een groep nordic walkers. Zij liepen links op het fietspad en ik rechts. Volgens de regels, die mij altijd zijn geleerd, moet je binnen de bebouwde kom rechts aanhouden en wanneer je je buiten de bebouwde begeeft, dan loop houd je links aan en loop je dus aan de linkerkant van het pad. Toen ik vroeg waar ze wilden dat ik ging lopen, werd mij toegeroepen dat zij links aan moesten houden.

Zuchtend en binnensmonds mompelend ging ik maar aan de linkerkant lopen. Ik had me voorgenomen om dit thuis eens goed te checken. Ik ben niet het type van de regeltjes, maar wanneer er regels zijn, hou ik me er graag aan. Niet om anderen er op te wijzen dat zij fout zijn, maar omdat regels afspraken zijn om beter en gemoedelijker met elkaar om te gaan. Zo vorm je samen een maatschappij. Ik ben van mening dat tegenwoordig iedereen maar doet wat ze zelf oké vinden.

Autobestuurders die bij het afslaan geen richting meer aangeven is tegenwoordig geen uitzondering. In Almere wordt er geen winkeldeur meer voor je open gehouden en het is gebruikelijk om midden in een drukke winkelstraat ineens stil te gaan staan. ‘Dat moeten ze eens op de snelweg proberen’, zeg ik dan maar tegen de persoon met wie ik op pad ben. Het gaat me er niet om of iets mag, of niet mag, maar ik ben van mening dat je rekening houdt met je medemens. Het is denk ik een vloek wanneer je zelf kunt nadenken, want je wordt omringd door onnadenkende idioten.

Thuis heb ik overigens wel opgezocht hoe het zit met de verkeersregels voor voetgangers..