Vanmorgen, halverwege mijn veertien kilometerrondje, moest ik verplicht stoppen omdat de sluis waar ik overheen moest lopen open stond. Zo stond ik daar een paar minuten te kijken naar het grote schip dat langzaamaan voorbij gleed. Dankzij het mooie weer was het wachten niet al te vermoeiend, maar door deze onverwachte interval, de resterende zeven kilometer dus wel. Dodelijk vermoeiend, zeg maar..
Wat een weertje erbij ook hè? Maar begrijp ik nou goed dat de resterende kilometers zwaar waren juist doordat je gestopt hebt?? Ja sorry, geen bal verstand van rennen hoor 😉
Wat een weertje erbij ook hè? Maar begrijp ik nou goed dat de resterende kilometers zwaar waren juist doordat je gestopt hebt?? Ja sorry, geen bal verstand van rennen hoor 😉
LikeLike
Ja, dat begrijp je goed hoor.. 😀
Voor mij werkt het wel zo, ik weet ook niet of andere hardlopers dit hebben..
LikeLike