Gistermorgen kon ik de dag na de zuidwesterstorm weer een stuk in de natuur van Almere gaan hardlopen. Op veel plekken kon ik normaal lopen, ondanks her en der een takje op het pad lag. Echter halverwege, toen ik het Wilgeneiland betrad, werd mijn weg geblokkeerd door een stevige boom.
Omkeren vond ik geen optie, dus ben ik alszijnde op een hindernisbaan, verder gegaan op mijn route. Hierdoor werd mijn gemiddelde tijd van 5:02 minuut per kilometer vertraagd naar 5:13 minuut, maar het was wel een belevenis om over de omgewaaide bomen en takken te springen.
Ik ben blij wanneer ik morgen (helloween) weer een normaal rondje kan hardlopen.
‘Een klauterpartij om hier overheen te komen.’
‘Ik begrijp nu de uitdrukking “takkeweer”.’
‘Hindernissen alom.’
‘Afgebroken tak vanuit het Noorden gezien.’
‘Afgebroken tak vanuit het Zuiden gezien.’
Tjonge dat zijn heel wat hindernissen idd. Inmiddels zal alles wel opgeruimd zijn en kan je weer lekker rennen 🙂
LikeLike