Vanmorgen heb ik weer een rondje hardgelopen en het ging goed, niet echt pijn gehad, alleen beetje gevoelig in de heupen. Omdat de gemeente Almere constant druk is met het openbreken van fiets- en voetpaden, moest ik vanmorgen een andere route lopen en zag ik uiteindelijk op mijn mobiel dat ik een rondje van 12,80 kilometers had gelopen. Ik moest meteen aan mijn vader denken.
Mijn vader is inmiddels vijf jaar geleden overleden, maar gelukkig leeft hij nog dagelijks voort in mijn gedachten. Pa had de eigenschap dat wanneer wij thuis aan hem vroegen hoe duur iets was, of hoeveel iets had gekost, hij steevast twaalf-tachtig als antwoord gaf. Hij ging niet in op de vraag en dit getal (of bedrag) is voor mij inmiddels een begrip geworden.
Zo ook vanmorgen met het lezen van de gelopen afstand. Ik weet niet beter of alles wat mijn vader moest betalen, heeft twaalf-tachtig gekost. Dat was in guldens en later gewoon in euro’s. In de supermarkt wanneer ik moet afrekenen en ik zie op de kassadisplay dat ik € 12,80 moet betalen, denk ik altijd aan mijn vader en reken ik met een glimlach mijn boodschappen af.
DRAY BOSMA 