DRAY BOSMA

Ik ben een stadsmens. Ik houd ook wel van kleine dorpen en van het platteland, maar ik ben meer mezelf in een grote stad. Ik kan genieten wanneer ik getuige ben van het ontwaken van een stad. Deze ochtend moet ik al vroeg in Amsterdam zijn en ik besluit vanaf het Centraal Station naar mijn afspraak in de Spaarndammerbuurt te lopen. Het is een beetje troosteloos en miezerig weer, maar echt nat kan je er niet van worden. Ik loop door de Haarlemmerstraat en de geluiden van rolcontainers met voorraden die naar een winkelmagazijn worden gereden, in combinatie met het geluid van mensen die hun zaterdag starten, brengen een glimlach op mijn gezicht.

Ik zie een hardloper, die ondanks het grauwe weer in korte broek met een iPod in zijn handen voorbij rent. Ik wens dat hij iets langzamer gaat rennen of dat ik zelf tijd genoeg heb om in mijn hardloopkloffie met hem op te rennen, want nu kan ik helaas niet de vele en vooral kleurige tatoeages op zijn kuiten bewonderen. Een groepje van ongeveer tien Italianen hebben net bij een hotel uitgecheckt en zijn volgens mij in een heftige discussie over hoe de dag verder door te brengen. Het kan ook zijn dat ze een normaal overleg hebben, maar voor mij klinkt de Italiaanse taal enorm emotioneel. De temperamentvolle Italianen overheersen voor heel even alle andere stadsgeluiden.

Ik wandel mijn route in de Westelijke Eilanden af, naar de Haarlemmerdijk en twee blonde jochies op de step schieten mij op de stoep voorbij. Aan de overkant plaatst een, overduidelijk te geblondeerde mevrouw een bord met een reclameleus over kortingen en je kansen grijpen voor haar winkel. Ze kijkt even schuin omhoog naar de hemel, in de hoop dat het miezerig regenbuitje ophoudt. Even verderop knikt de eigenaar, of werknemer van de dierenwinkel mijn vrolijk toe. Hij lapt de ramen van de winkel schoon en ik begroet hem net zo vrolijk terug met een welgemeende ‘Goedemorgen.’ Wanneer ik na een paar minuten aan het einde van de straat aankom en het Haarlemmerplein op loop merk ik dat het inmiddels gestopt is met regenen. Het zonnetje is gaan schijnen en ik loop over de Willemsbrug richting de Mirakelbrug. Daarachter ligt de Spaarndammerbuurt.