Boven en Beneden

As Above, So Below neemt haar publiek mee onder de straten van Parijs. Daar beneden vinden we de catacomben van de Franse hoofdstad. De ondergrondse stelsels van gangen en kamers, welke een duister geheim bewaren. Wanneer een team van onderzoekers, onder leiding van Scarlet Marlowe (Perdita Weeks), het doolhof van botten betreedt, ontdekken ze een duister geheim dat binnen de catacomben ligt verscholen.

De film hoort thuis in het genre van found footage, bekend van films als The Blair Witch Project en Paranormal Activity. We mogen geloven dat de beelden die we te zien krijgen, echt zijn gebeurd. Laat regisseur John Erick Dowdle met As Above, So Below zien dat het genre van found footage nog interessant genoeg is om gemaakt te worden? De film vertelt het verhaal van alchemie-wetenschapper Scarlet, die het werk van haar vader wilt voortzetten: het vinden van de Steen der Wijzen. De steen die onedele materialen kan veranderen in goud. Scarlet vindt in Iran een sleutel om alchemieteksten te vertalen en met deze sleutel vertrekt ze later naar Parijs, waar ze –samen met haar cameraman Benji (Edwin Hodge), haar ex-vriend George (Ben Feldman) opzoekt om de Steen der Wijzen onder Parijs te vinden.

Haar ex-vriend kent de Armeense taal en leest in een museum een verborgen tekst met aanwijzing vanaf de grafsteen van Nicolas Flamel (de maker van de Steen der Wijzen). Het blijft grappig dat wanneer een tekst vanuit het Armeens wordt vertaald, deze ook in het Engels in rijmvorm blijft. Laat ik het er maar op houden dat het ten goede komt van de sfeer. Gedrieën gaan ze op zoek naar een gids, die ze in het uitgaansleven van Parijs vinden, in de persoon van Papillon (François Civil). Hij gaat ermee akkoord om ze door de catacomben te leiden en met nog eens twee vrienden van hem, Souxie (Marion Lambert) en Zed (Ali Marhyar), gaan ze de volgende morgen met videocamera en spy-camera’s op het hoofd de catacomben in.

Waar de film in het begin nog enigszins overkomt als een verhaal van Dan Brown (feit en fictie door elkaar verweven), vervalt de film bij het betreden van het gangenstelsel onder Parijs al snel in de herhaling van eerdere films uit dit genre. De wetenschap dat de catacomben van Parijs daadwerkelijk bestaan, inclusief de 6 miljoen skeletten die daar liggen, is best creepy te noemen, maar met alleen deze locatie red je het als horrorfilm niet. In de catacomben worden we verrast door bizarre figuren die er rondhangen en hier en daar wordt je als kijker op een schrikeffect getrakteerd, maar dat is het dan. Ik kreeg het idee dat ik het allemaal al eerder had gezien: de groep onderzoekers krijgen ruzie, worden als groep uit elkaar gehaald en hebben allemaal issues uit het verleden te verwerken. Wanneer er uiteindelijk ook nog eens een gangenstelsel instort, volgt er een opeenstapeling van gebeurtenissen waardoor de overlevingsdrang en het vinden van een uitgang belangrijker zijn geworden dan het doel van de zoektocht. As Above, So Below is een aardige film in het genre, maar het is niet vernieuwend meer en het wordt steeds meer ongeloofwaardig wanneer je mensen voor hun leven ziet rennen en ze die verdomde videocamera toch wel heel belangrijk vinden.