DRAY BOSMA

Wat is er fijner dan een regenbuitje, terwijl je binnen bent en niet meer naar buiten hoeft te gaan? Misschien is het wel het in bed liggen, onder de dekens en buiten de regen horen vallen. Door het ritmisch vallen van de regendruppels val je bijna in hetzelfde ritme als vanzelf in slaap.

Regen. Ik kan er geen hekel aan hebben. Wanneer ik aan het hardlopen ben en het waait niet te hard, kan ik er enorm van genieten om door de regen te lopen. Hierbij bedoel ik wel een normale regenbui en geen hoosbui, waarbij je binnen 3 seconden tot op je sokken doorweekt bent. Dat is voor niemand prettig. Tenzij je iets van 5 jaar oud bent en je voor je eerste zwemdiploma gaat, dan is het nog leuk om binnen luttele seconden tot op je onderbroek zeiknat te worden. Maar dat heeft dan weer niets met regen te maken.

Buiten de poolgebieden is regen de meest voorkomende vorm van neerslag. Regendruppels worden vaak afgebeeld in de vorm van tranen of peren, maar dit is niet correct. Kleine regendruppels zijn bolvormig. Dikke regendruppels vallen sneller dan kleine, dit komt door de luchtweerstand, die voor de kleine druppels relatief groter is. Voor de kleinste druppels, zoals in mist, is lucht bij wijze van spreken zo taai als stroop. Van regen wordt gesproken wanneer de diameter van de druppel groter is dan een halve millimeter.

Vorige week heb ik via Spotify een track gevonden, die zestig minuten duurt en waarbij je een rustig regenbuitje hoort vallen. Geen zware regenval dus, maar een bijna zomers buitje. Zo eentje waarvan je tijdens de warme zomermaanden helemaal, ook mentaal een opgefrist gevoel van krijgt. Daar waar andere mensen graag muziek zachtjes op de achtergrond hebben aan staan, laat ik deze regenbui-track bij het naar bed gaan via mijn mobieltje op het nachtkastje afspelen en in no-time ben ik vertrokken naar Droomland.