Het was vorig jaar op pakjesavond dat ik tijdens het bordspel Party & Co de opdracht kreeg om het nummer ‘BABY’ van Justin Bieber te neuriën. Niet helemaal bekend met het repertoire van de Canadese zanger, neuriede ik het zo goed als ik kon, maar het werd uiteindelijk niet geraden. Gewoon om de simpele reden dat ik een totaal ander nummer in gedachten had. Ik had het nummer ‘Baby, Baby, Baby’ van Sam Cooke zitten neuriën.
Toen mij achteraf de hit van Bieber werd voorgezongen herkende ik het lied wel, maar ik had de link met de artiest niet gelegd. Het is niet dat ik he-le-maal-niets met Justin Bieber heb, want zijn laatste album Purpose heb ik al een paar keer via Spotify kunnen beluisteren en het is gewoon een aardig popalbum, met het nummer Love Yourself als persoonlijke favoriet. Volgens de serieuze recensenten is het tegenwoordig oké om naar Bieber te luisteren, maar ik maak natuurlijk zelf uit waar ik graag naar luister.
Ik luister graag naar van alles. Zo breed mogelijk, en ondanks ik niet zal genieten van sommige muziekstromen, doe ik af en toe toch enige (vergeefse) moeite. Er zijn mensen die bij voorhand al hebben besloten iets niet leuk te vinden. Het heeft waarschijnlijk met de populariteit van de artiest te maken (momenteel staat Bieber met twee liedjes in de top drie van de Top 40) en is Bieber de laatste tijd vaak negatief in het nieuws geweest en daarmee wordt een oordeel al snel gekleurd, die op den duur uitgroeit tot een vooroordeel.
Dat is overigens helemaal niet nieuw. Om de paar jaar heb je wel artiesten die we (in het Engels) love to hate. Dertig jaar geleden was het hot om Kylie Minogue af te zeiken, want die scoorde te vaak en te veel hits uit de hitfabriek van Stock, Aitken & Waterman. Ook de populaire broertjes Gibb werden na jaren van aanhoudende successen uiteindelijk uitgekotst. Met een boycot van alle Bee Gees-hits op verschillende radiostations als dieptepunt.
Inmiddels is het tegenwoordig weer oké om naar deze artiesten te luisteren, maar ondanks alle ellende die er op deze wereldbol gebeurt, zijn er vandaag de dag nog steeds artiesten (mensen) waar men met plezier een hekel aan heeft.
DRAY BOSMA 