Toen ik in 2013 in totaal meer dan 15 kilo aan lichaamsgewicht was kwijtgeraakt, begon mijn trouwring erg los om mijn vinger te zitten. Op den duur kon ik niet meer naar anderen zwaaien zonder de trouwring van mijn vinger, een paar meter verderop, weg te wuiven.
Nu, een paar jaar verder, ben ik er wel van overtuigd dat ik niet meer terug naar het oude gewicht van 90+ kilo’s zal gaan. Daarom besloot ik om mijn trouwring te versmallen. Bij de juwelier kreeg ik de mededeling dat de ring een paar maten smaller gemaakt moest worden.
‘U bent dan veel wel afgevallen’, zei de juwelière en wilde hierop graag weten hoe ik dat voor elkaar heb gekregen. Ik verklaarde dat dit door alleen hardlopen is gekomen en dat ik verder geen dieet heb gevolgd. Ik vertelde wel dat het afvallen pas na 1½ jaar van hardlopen begon.
De juwelière (nee, dat is geen correct Nederlands woord) was ervan overtuigd dat de ringmaat eigenlijk wel een half maatje minder kon. Ik bevestigde dat met de opmerking dat ik op deze manier een stok achter de deur heb. Nu kan ik volgende week zaterdag (op m’n verjaardag) mijn vernieuwde trouwring ophalen.