DRAY BOSMA

Mijn verjaardag is achter de rug en meestal betekent dat voor mij en mijn mede aardbewoners dat de jaarlijkse overzichten met alle hoogte- en dieptepunten ons om de oren worden geslagen. Ik focus graag op het positieve in het leven en wil daarom deze laatste paar weken van 2015 de hoogtepunten bespreken, en hiermee ‘Het Beste van 2015’ onder de aandacht brengen. Met vandaag het beste album van het afgelopen jaar.

‘Queen of Pop’

Het afgelopen jaar zijn er honderden, misschien duizenden, albums uitgebracht en ik kan ‘helaas’ maar een selectief aantal albums beluisteren, en daar mijn mening over geven. Het album Rebel Heart* van Madonna kan ik hierbij natuurlijk niet overslaan. Het album werd afgelopen maart uitgebracht. Madonna wordt er niet jonger op, maar lijkt dit qua muziek per album wel te doen. Het album Rebel Heart staat vol hyper hippe dance-tracks die mij niet zo kunnen boeien. Enkele pareltjes als Ghost Town en Joan of Arc maken dit toch niet het beste album van 2015.

‘Country’

Na het grote internationale succes in 2014 kwamen The Common Linnets afgelopen 25 september met het tweede album op de proppen. De weinig inspiratievolle titel II* geeft eigenlijk wel weer hoe het album in elkaar steekt. Ze hadden het album ook de titel Common Linnets 2.0 kunnen noemen. Veel van hetzelfde als op het vorige album. Als je van deze muziekstroom houdt is het helemaal geen verkeerd album, maar het is vooral ook veilig. Gelukkig niet zo veilig als het album Cass County* van Don Henley (The Eagles). Zijn album is wat men noemt: klassieke country. Ik noem het zoals het is: ouderwets. Aardig om eens via Spotify te luisteren.

‘I Love You, Honeybear’

Over Spotify gesproken: Volgens deze streaming-app was het door mij meest gestreamde album van het afgelopen jaar, er een uit 1970: Right On* van The Supremes. Dit is het eerste album van de damesgroep zonder leadzangeres Diana Ross. De reden waarom dit album op Spotify op één staat is omdat ik tijdens mijn studie Journalistiek en Nieuwe Media het album constant op repeat had staan. Ouderwetse popmuziek om bij te blokken. En het werkt: ik ben uiteindelijk met een dikke 7 geslaagd. Wat voor mij ook met een hoog cijfer is geslaagd, is het album I Love You, Honeybear* van Father John Misty (Joshua Tillman). In februari al uitgebracht en sindsdien is het genieten van de Tillman’s stem en het album over liefde. Wel inclusief de nare en zwarte kanten die de liefde kent.

‘Hello 25’

De fans hadden er lang op moeten wachten, maar op 23 oktober werd het smachten voorzichtig gestild met de eerste single van het album. Uiteindelijk werd een kleine maand later, op 20 november, het wachten compleet beloond met het uitbrengen van het album 25* van Adele. Het mediacircus die het album met zich meebracht zorgde voor recordbrekende gebeurtenissen. Nog nooit werd er in zo een korte tijd een enorme hoeveelheid van dit album verkocht. 25 verschilt met zijn voorgangers in het feit dat het een iets vrolijker album is geworden. Geen overdaad aan gebroken relaties en gebroken harten. De stem van Adele staat nog altijd als een huis, maar verder vind ik het niet het beste album van het jaar.

‘A Head Full of Dreams’

Vorig jaar mei brachten ze het album Ghost Stories* uit en nog geen anderhalf jaar later op 4 december komt Coldplay met het album A Head Full of Dreams* op de proppen. Het is niet helemaal eerlijk, want ik ben fan van de groep en van Chris Martin’s herkenbare stemgeluid. De eerste single van het album: Adventure of a Lifetime beloofde al veel vrolijkheid en A Head Full of Dreams is zeker een positief opzwepend popalbum geworden. Met medewerking van onder andere Beyoncé, Noel Gallagher, Tove Lo, Gwyneth Paltrow, Khatia Buniatishvili & Merry Clayton op diverse songs is het voor mij een genot om naar dit album te (blijven) luisteren, en daarmee is het voor mij het album van 2015.