Volgende week zaterdag is de grote finale van het Eurovisie SongFestival 2014. Op dit moment mogen nog een tweeëndertigtal landen strijden om een plaats in deze finale. Een zestal landen zijn al zeker van een plaatsje op het podium te Kopenhagen op de avond van 10 mei 2014.
Natuurlijk is het winnend land van het voorgaande jaar verzekerd van een plaats in de finale en daarnaast heb je nog een vijftal andere landen die, omdat ze de grootste geldschieters zijn, als het ware hun plek in de finale kopen. Ook wel bekend als The Big Five. Het zijn Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk. De discussie waarom Spanje, met haar financiele crisis, bij deze vijf zit, mag elders besproken worden. #smiley
Maar dat een plaats in de finale ook een plaats in de top 10 is, blijkt een illusie. En dat heeft het Verenigd Koninkrijk afgelopen jaren zelf ondervonden. Dit jaar sturen ze geen grote artiesten als Engelbert Humperdink of Bonnie Taylor naar Eurovision. Dit jaar is het zangeres Molly met het nummer ‘Children of The Universe‘ die voor een overwinning moet gaan zorgen. Of het lukt? Het nummer klinkt allemaal aardig, maar het springt er -naar mijn idee- niet echt uit.
Het zelfde geldt eigenlijk ook voor Duitsland. Onze oosterburen sturen het damestrio Elaiza met het polkalied ‘Is it Right‘ naar hun noorderburen. De vraag in het lied wordt naar mening terecht gesteld, want ik ben bang dat het niet positief beantwoord kan worden. It is Wrong, Elaiza!
Italië doet sinds drie jaar (na een afwezigheid van dertien jaar) weer fanatiek mee aan het festival. Dit jaar hebben ze gekozen voor Rock & Roll en mag de Italiaanse zangeres Emma Marrone over haar stad zingen in het nummer ‘La mia città‘. Om hoog te scoren is het naar mijn mening iets te veel Rock en te weinig melodie. Wanneer Italië niet een van de The Big Five was, had ik zelfs getwijfeld over een finale plaats. Arrivederci al prossimo anno, l’Italia!
In het jaar 2009 heeft Frankrijk voor het laatst een plaats in de top 10 behaald. Dit jaar sturen ze het trio Twin Twin naar Kopenhagen. ‘Moustache‘ is een hedendaags nummer met veel rap en nog veel meer samples. Franstalige dance scoort de laatste tijd veel hits in de (Nederlandse) Top 40, maar wanneer een lied als deze in de finale flink gaat scoren, hebben we dit jaar een primeur op het Eurovisie SongFestival.
Twee keer heeft Spanje gewonnen. De eerste keer in 1968, en de geruchten gaan dat Francisco Franco destijds wat extra stemmen had gekocht. Karma blijkt een bitch te zijn, want het volgend jaar won Spanje weer, maar moest deze eerste plaatst nu delen met met drie andere landen. Iets wat tegenwoordig niet meer kan gebeuren. Maar voor 2014 hoeft Spanje zich geen zorgen te maken, want hoewel zangeres Ruth Lorenzo mooi kan zingen heeft het nummer ‘Dancing in the Rain‘ net niet voldoende potentie voor een top 10-notering. Maar dat is mijn mening.
De winnaar van vorig jaar, Denemarken, lijkt er moeite voor te doen om volgend jaar wederom het circus te organiseren. Ze sturen volgende week zaterdagavond een kloon van Bruno Mars het podium op. Zanger Basim lijkt met het aanstekelijke nummer ‘Cliché Love Song‘ te kunnen scoren. Of dat gaat lukken, is niet altijd zeker. Ik heb meerdere aanstekelijke en mooie nummers onderaan in de finale zien eindigen. Ik denk overigens niet dat het dit jaar met het gastland gaat gebeuren. Maar niets is zeker bij het Eurovisie SongFestival!
DRAY BOSMA 