De afgelopen weken luister ik constant (wanneer ik van huis naar het werk reis, en weer terug, en tijdens een lunchwalk) naar het album Older van George Michael. Het album geeft me een gevoel van troost, maar ook van gedeeld verdriet waardoor het voelt dat ik niet aleen sta met hartzeer (gedeelde smart, is halve smart). Voor mijn gevoel is het album tijdloos. Ik had zelfs de verkeerde herinnering dat het een paar jaar geleden nieuw in de winkels had gelegen (of recent te streamen via de streamingdiensten), maar het album is al langer dan een kwart eeuw oud. Herinneringen zijn vreemde ervaringen.

Wanneer ik ergens enthousiast over raak, dan wil ik er alles (zoveel mogelijk) over weten. Online kwam ik de volgende wetenswaardigheden tegen:
Het album Older is het derde studioalbum van de Engelse singer-songwriter George Michael, uitgebracht op 13 mei 1996 in Europa door Virgin Records en Aegean Records. Het was Michael’s eerste studioalbum sinds Listen Without Prejudice Vol. 1 uit 1990 – het gat van vijf en een half jaar was te wijten aan de juridische strijd die George Michael voerde met zijn voormalige platenmaatschappij Sony Music. Drie jaar werden aan de opnames van Older gewijd, en op het album verkende hij nieuwe muzikale gebieden, op een serieuzere manier dan op zijn vorige albums.

Ten tijde van de release was het album een enorme commerciële hit, vooral in Europa, en werd het in Amerika ontvangen met een lauwe commerciële goedkeuring. In het Verenigd Koninkrijk was het album vooral opmerkelijk voor het produceren van een recordaantal van zes top drie hitsingles in een periode van twee jaar. De hoge verkoopcijfers van het album waren aanleiding voor een heruitgave van het album, getiteld Older & Upper, achttien maanden na de oorspronkelijke release.
En zo luister ik nog eventjes door naar George Michael’s Older.