Ik weet niet meer van wie het verhaal hoorde, maar ik weet wel waar ik het hoorde. Het was meer dan twintig jaar geleden in het bedrijfsrestaurant van mijn toenmalige werkgever. Ik zat er met een vast groepje collega’s van diverse afdelingen die dagelijks met elkaar gingen lunchen. In die tijd werkte eigenlijk iedereen de volle 40 uur per week.

Een collega van de boekhouding vertelde ons het verhaal dat een kennis van vrienden van hem naar de MacDonalds ergens in het zuiden van het land was geweest. Het was een MacDrive, want het verhaal werd zo verteld dat die vage kennis haast had en daarom later zijn bestelling achter het stuur naar binnen wilde werken.

Nadat hij een hap had genomen van zijn McChicken merkte hij dat de medewerker van het fastfoorestaurant zijn bestelling incorrect had verwerkt, want er zat saus op zijn McChicken. Hij had bij de bestelling duidelijk vermeld dat hij geen saus op zijn McChicken wilde. Omdat hij het parkeerterrein nog niet had verlaten, keerde hij om, om verhaal te halen.

De medewerkster ontkende dat ze saus op de McChicken had gedaan en in plaats van een felle discussie te voeren, besloten ze beiden de kippenburger eens goed te bekijken. Het bleek dat in het vlees een ontsteking had gezeten en deze was door de beet van de kennis van vrienden opengesprongen. Het pus van de ontsteking bleek de misplaatste saus te zijn.

Het lijkt met niet nodig om te melden dat mijn collega’s en ik ons na dit verhaal niet meer zo lekker voelden aan de kantinetafel. Het was in de tijd dat internet net enige jaren in opkomst was en wanneer je zulke verhalen opzocht was ook nog de kans groot dat dit niet was terug te vinden, zoals tegenwoordig alles op het internet staat. Het ‘Broodje Aap’ was nog geen bekend fenomeen, maar inmiddels ben ik wijzer.

Tegenwoordig geloof ik geen enkel vreemd verhaal meer en probeer ik altijd eerst te achterhalen over wat er waar is van de -meestal, idiote verhalen die ik tegenkom, want ik weet inmiddels zeker: Verhalen die ongelooflijk zijn, zijn het meestal ook