‘Wanneer heb je voor het laatst iets voor het eerst gedaan?’ Dit was altijd een gevleugelde uitspraak van een kennis van vroeger. Ze was een vrouw van mijn leeftijd die in dezelfde wijk als ik in Den Helder was opgegroeid, maar die ik pas later leerde kennen via het internet toen ik al in Almere woonde. Ik moest laatst weer even aan haar denken. Helaas kan ik het haar niet vertellen. Zo’n tien jaar geleden heeft ze zelf voor het laatst iets voor het eerst gedaan, en dat was onomkeerbaar; ze overleed aan hartfalen.

In mijn gedachten leeft ze nog voort. Zo dacht ik even aan haar toen ik laatst bij de plaatselijke supermarkt voor het eerst beef jerky had gekocht. En thuis had geproefd. Dit was voor mij de laatste keer dat ik iets voor het eerst heb gedaan (het eten van gedroogd vlees). Dit omdat ik gewoon nieuwsgierig was onder het mom van het verbreden van de cullinaire horizon. Het is niet dat ik er spijt van heb, maar ik vond het eten van dit gedroogd vlees geen succes. Ik had nu echt het idee dat ik aan een dood dier zat te knabbelen. Wanneer al het vlees smaakte zoals beef jerky, dan was ik jarenlang geleden al vegetarier geweest.