Laughing Boy

On door DrayinDray BosmaEen reactie plaatsen

Momenteel ben ik mijn oude blogs van bijna 20 jaar geleden aan het checken om ze langzaamaan naar deze site te exporteren. Jarenlang vond ik ze te simpel om ze te delen, maar het is/was toch een onderdeel van mijn bestaan op deze wereld (zo was ik gewoon), en dat waar je je niet voor hoeft te schamen, moet je ook niet verbergen.

In de eerste jaren op mijn weblog deelde ik van alles wat ik interessant vond, of wat me bezig hield. Waarom zal ik dat niet weer oppakken? Onderstaand bericht van nu.nl vind ik te bijzonder om volgende week alweer te vergeten, vandaar dat ik met een (glim)lach ook hier een publicatie over een -voor mij, zeer bijzondere ontdekking via hier met U deel.

‘’In het Amazonegebied in het oosten van Ecuador hebben onderzoekers een 2.500 jaar oude stad gevonden. De verloren stad was helemaal overgroeid met struikgewas en is ouder dan elke eerdere opgraving in het gebied.

De stad bestaat uit vele huizen en verblijven die met elkaar waren verbonden door een verbazingwekkend netwerk van wegen en kanalen. De huizen zijn gebouwd door het uithakken van bergen. Ook werden er enkele gebouwen gevonden voor religieuze doeleinden.

Het wegennetwerk is volgens de onderzoekers ‘zeer geavanceerd’, schrijft de BBC. Het strekt zich uit over een grote afstand en alles is met elkaar verbonden. En er zijn rechte hoeken, wat erg indrukwekkend is voor die tijd. Ze leggen uit dat het veel moelijker is om rechte wegen aan te leggen in plaats van een weg die zich aan het landschap aanpast.

Ook zijn er sloten gevonden die de stad konden afsluiten. Dat wijst erop dat er buiten de stad bedreigingen waren. Verder werden potten, pannen en haarden gevonden.

Het gebied ligt naast een vulkaan die zorgde voor vruchtbare grond. De mensen deden veel aan landbouw en aten veel mais en zoete aardappel. Waarschijnlijk dronken ze chicha, een soort zoet bier.

Volgens archeologen hebben er zo’n duizend jaar lang mensen gewoond. Het is moeilijk om te bepalen hoeveel mensen er woonden. Maar onderzoekers zeggen dat het gaat om 10.000 tot mogelijk 100.000 mensen. Mogelijk is de samenleving vernietigd door een vulkaanuitbarsting.

Archeologen deden opgravingen én ze onderzochten het gebied van 300 vierkante kilometer met behulp van lasersensoren. Die sensoren werden in vliegtuigen geplaatst en konden overblijfselen van de stad onder de dichte planten en bomen identificeren.

De ontdekking verandert wat we weten over de geschiedenis van mensen die in het Amazonegebied wonen. Eerder werd gedacht dat mensen daar enkel nomadisch leefden of in kleine nederzettingen woonden.

‘Dit is ouder dan elke andere site die we kennen in het Amazonegebied’, zegt hoofdonderzoeker Stephen Rostain. De ontdekking verandert volgens hem de manier waarop we naar culturen in het gebied kijken. ‘Mensen leefden in veel complexere samenlevingen dan gedacht.’’

Drowned World

On door DrayinDray BosmaEen reactie plaatsen

In de diepten van de Egeïsche Zee, omgeven door mythen en mysterie, ligt het betoverende eiland Santorini. Het Grieks eiland dat we vorig jaar hebben mogen bezoeken. Dit idyllische eiland heeft lang de verbeelding van reizigers en archeologen gevangen. Maar wat als ik je vertel dat Santorini mogelijk de legendarische stad Atlantis herbergt?

Volgens de grote filosoof en schrijver Plato was Atlantis ooit een machtige stadstaat, bevolkt door trots en arrogantie. De goden, verontwaardigd door hun hoogmoed, straften de Atlantiërs door de stad onder de golven van de Egeïsche Zee te laten verdwijnen. Maar waar lag Atlantis precies?

Nieuwe bevindingen wijzen naar Santorini als de mogelijke locatie van deze verloren stad. In 1650 v.Chr. werd het eiland, oorspronkelijk bekend als Stronghili, getroffen door een verwoestende vulkaanuitbarsting. De stad, begraven onder 200 voet as, was een bloeiend onderdeel van de Minoïsche beschaving. Archeologen hebben prachtige kunstvoorwerpen ontdekt in het gebied dat nu bekend staat als Akrotiri op Santorini.

Deze vulkanische uitbarsting heeft een schat aan oude geschiedenis bewaard. Exquise aardewerk, schelpen en andere objecten zijn opgegraven, elk wijzend op een geavanceerde en welvarende beschaving. De cultuur van Santorini bloeide 3000 jaar geleden, lang voordat de vulkaan zijn inwoners genadeloos vernietigde. Het eiland, met zijn verloren stad, blijft een raadsel dat ons fascineert en intrigeert.

Dus terwijl we langs de kliffen van Santorini wandelden, bedacht ik dat we wellicht over de overblijfselen van Atlantis liepen. Een stad die ooit de zeeën trotseerde, nu begraven onder de golven, maar nog steeds levend in verbeelding.

Sick & Tired

On door DrayinDray BosmaEen reactie plaatsen

Thuis zit ik met een man met longontsteking en vernauwing van de luchtwegen en hierdoor te lage zuurstofopname. Zelf heb ik alleen wat last van een aanhoudende hoest, daar hoef ik geen medicijnen voor te slikken en ik hoef niet, in tegenstelling tot de ander thuis, met een puffertje weer op adem zien te komen.

Ik ben zelf al maanden herstellende van een aanhoudende verkoudheid. Ik hoest en proest en af en toe moet ik bij een ongeplande kriebel in de neus iets te enthousiast niezen, waarbij Spiderman jaloers zou kunnen zijn over welk slijmerig spul mijn hoofd verlaat. Ik zal verder niet uitweiden over het hoe en wat precies. You get the picture.

Zo langzaamaan zullen we wel weer herstellen. Daar ga ik wel vanuit. Inmiddels hebben we de aanhoudende regen van de afgelopen maanden ingewisseld voor strenge vorst, en wanneer ik de weervoorspellers mag geloven hoeft dit ook niet erg lang te duren. Ik ben wel toe aan het voorjaar, en die ander thuis, anders toch ook wel.

Fantasy

On door DrayinDray BosmaEen reactie plaatsen

As a child, I wasn’t really afraid of the dark, but I was always alert for the monsters under my bed, and attentive for the creeps in the closet. I always heard a thump somewhere and if I let myself go, I could actually see them. Fantasy and I were a strong team: the best of friends.

My parents thought otherwise. I should just close my eyes and go to sleep. That’s not always easy when Fantasy whispers in your ear: ‘Do you also hear that strange grinding sound under the bed?’ Fantasy and I were inseparable for years. But when I think about it, I wonder: Is it really a friend who makes you afraid? I don’t think so. As I got older, Fantasy became easier to deal with. Just like the anxious moments in your life. Horror movies aren’t scary anymore. Monsters under the bed have been replaced by stacks of magazines, and the real creeps are in reality soaps, these days.

Sometimes Fantasy still tries to scare me. When I go to bed after watching a anxious thriller, I hear a whisper in my ear: ‘Suppose there is a murderer behind the door..’ But I don’t listen to it anymore. I just turn on the light. Only when I am in the water Fantasy sometimes succeeds. Because there is still some fear in me. While swimming I am whispered to that a bloodthirsty shark definitely could be swimming around here. Then Fantasy has got me.
I give in.
Just like before.

Circus

On door DrayinDray Bosma1 reactie

In the 1970s, I thought it was absolutely fantastic when the circus came to town, in the field on the corner of Walvisvaardersweg and Torplaan in Den Helder during summer. The field consisted of a few clumps of grass and some dried mud puddles, where the clouds of dust obscured your view when you were playing with friends, Later the field turned out to be worth some money, it is filled with apartments where a cousin now owns a house. But before that it was always a pleasant moment when a large colorful circus tent was set up.

Clowns, jugglers and acrobats in tight suits and the exotic animals had an enormous appeal to me. As a child, I could lie in bed for hours fantasizing about running away from home and travel with the circus. It remained only the thought of leaving home for the uncertain life of a circus artist. The grass is not always greener on the other side. It’s a good thing I didn’t run away from home and travel different countries in a caravan with my new circus family. The world of a circus is one where I could not have been happy, I guess. Not that this life is too bad,. My home should be on a solid foundation and not on wheels. In addition, the circus has not been what it was for years. The circus of the past is now a relic of the past, when your own hometown was the world and people didn’t know any better.

The exotic animals of the past are now endangered, and a bunch of monkeys dancing on and between the humps of a camel is no longer special today. The internet has already shown us everything. In addition, exotic animals have not been allowed to perform in the ring of a large circus tent for years. Or elsewhere in the Netherlands. Good riddance. Animals are not here to entertain us. Let the acrobat and magicians show the tricks to the audience in person. By the way, I have no doubt that the animals were well cared for at the time, in the last century (as far as people knew), but nowadays we know better and I believe that an animal should live and not just exist. Certainly not in an environment of a limited number of square meters, like they do in a zoo. But that’s another story.

Rain

On door DrayinDray Bosma4 reacties

Met de aanhoudende regen van de afgelopen weken is het bijna normaal dat ik blijf kwakkelen met mijn gezondheid. Juist wanneer ik denk dat het gesnotter en gehoest over is, begint het weer opnieuw. Groundhog Day, maar dan met het gebrek aan mijn gezondheid. Zie dat patroon maar eens te doorbreken wanneer er wederom een stortbui over je heen trekt.

Met dit aanhoudende natte weer blijven de enorme regenplassen aanwezig en breiden deze zich meer uit waardoor een regulier regenplasje de omvang van een stadsvijver krijgt. Op het fietspad naar mijn huis is bijna geen droog wegdek meer te vinden. Er zijn plekken op het Spoorbaanpad in Almere waar je bijna enkeldiep door het hemelwater moet waden.

Iedere keer wanneer mijn sokken het in de regenplassen net niet drooghouden, denk ik maar aan het moment dat we de aankomende zomer, na een aanhoudende droogte van een paar weken, weer verlangen naar wat regenval. Zo blijft er altijd wel iets te klagen. Dat is het voordeel -of nadeel, van de verandering van de seizoenen.

Blood Stains

On door DrayinDray BosmaEen reactie plaatsen

Nadat ik na mijn laatste hardlooprondje van 2023 bij thuiskomst de deur achter me dichttrok, stapte ik zoals altijd uit mijn hardloopschoenen en deed de dingen die ik altijd doe; mijn airpods terug in het oplaadcaseje steken, de hardlooppet op de trap (straks meteen in de was doen) gooien, en, niet geheel onbelangrijk; koffiezetten. Ook check ik altijd even mijn hardloopapp.

Het is een soort ritueeltje dat ik altijd na het hardlopen uitvoer, zonder er bij na te denken. Onderzoek heeft al eens eerder aangetoond dat de hersenen van de mens liever lui dan moe zijn, dus veel van onze dagelijkse dingen worden via de automatische piloot gedaan. Oké, lang verhaal, kort; nadat ik al naar boven was gelopen, en weer terug, want dat gebeurt wanneer je je hersenen niet volledig gebruikt en de dingen vergeet, zag ik opmerkelijke rood/bruine vlekken op de traptreden.

Eerst dacht ik dat iemand in stroganoffsaus had gestaan en dit vervolgens stapvoets door het huis had verspreid, maar ik kon me niet herinneren dat de avond ervoor saus was geknoeid. In de keuken zag ik ook geen oorzaak, behalve meer bloederige vlekken. Dat was het moment dat ik naar mijn eigen voeten keek, en wist dat ik de veroorzaker bleek te zijn. Geen stroganoffsaus, maar gewoon bloed.

Een teennageltje was de aanstichter. Deze was tijdens het hardlopen in de zijkant van een andere teen gedrukt, met als resultaat een bebloede voet en sok. Het laatste stempelde steeds een bloedafdruk over de vloer. Doordat ik geen pijn aan mijn voet had, was het even zoeken. Een nagelschaartje heeft de oorzaak van het bloeden beëindigd en hierna waren de bloedvlekken ook snel verwijderd.

Klik afbeelding voor ‘titel-song’ van Jimmy Clifton.

Happy New Year

On door DrayinDray BosmaEen reactie plaatsen

Vandaag, nieuwjaarsdag is een dag vol kansen, maar ook clichés. Het is een dag om terug te kijken op het afgelopen jaar, om te reflecteren op wat goed ging en wat beter kon. Het is ook een dag om vooruit te kijken naar het nieuwe jaar, om plannen te maken, doelen te stellen en dromen na te jagen.

Maar zoals al gemeld, nieuwjaarsdag is tevens een dag van clichés. Het is een dag waarop veel mensen dezelfde goede voornemens maken, zoals afvallen, stoppen met roken, meer sporten, minder stressen, meer lezen, meer reizen, etcetera. Het is een dag waarop veel mensen dezelfde rituelen volgen; vuurwerk afsteken, champagne drinken, oliebollen eten en een nieuwjaarsduik nemen.

Het is een dag waarop veel mensen dezelfde kernspreuken uitroepen, zoals ‘gelukkig nieuwjaar’ en ‘de beste wensen’, ‘op een gezond en succesvol jaar’. Allemaal geweldig, maar kom vandaag niet met de uitspraak ‘nieuw jaar, nieuwe ik’. Het is elke dag de dag om jezelf te zijn, om je eigen keuzes te maken en om je eigen pad te volgen. Het is vandaag een dag om te beseffen dat elke dag een nieuwe kans is, en dat je niet hoeft te wachten tot 1 januari om te veranderen, te groeien of te genieten.

A Night to Remember

On door DrayinDray Bosma2 reacties

The first time I was aware of New Year’s Eve it must have been 1970. That was in the Cornelis Riekelsstraat – where I was also born – in Den Helder. I remember that on that New Year’s Eve I had to go to bed first to get some sleep. I was too young to stay up all night. It must have been 1970, because I had just turned four years old that month. I wouldn’t have been any younger and if I was older, I would really have been able to remember more.

I remember that the family from Friesland was also visiting, but whether it was Aunt Klaske with Uncle Simon from Sneek or Aunt Jo with Uncle Hampie from Heerenveen, I’m not sure. But now that I think of it, it may well have been that the neighbors of number 20, Maarten and Nettie, were visiting and if this was the case, obviously Auntie Bets and Uncle Gijs from nearby would be present. These two were not really related, but we were allowed to address them as relatives.

Around half past twelve I must have been woken up by my mother or my older sisters to celebrate New Year’s Eve. I don’t know if it was because I was excited or if I had a huge urge to defecateat, but in the bathroom a turd the size of a croquette escaped from my buttocks and rolled onto the bathroom floor. My sisters screamed in horror, where my father, probably influenced by some beverages, came running up the stairs, slightly intoxicated, but very amused, to witness my turd-trick. ‘Dray croquette!’, my father shouted, laughing.

I can’t remember anything else about this evening, but I had to hear my new nickname -enthusiastically proclaimed by my father, for many years.

Ouija Board

On door DrayinDray BosmaEen reactie plaatsen

New Year’s Eve is the evening of champagne, fireworks and new year’s resolutions. It is also the evening of parties, games, and fun. But be careful, because there is one game you shouldn’t play: a Ouija board.

A Ouija board is a board game with which you can supposedly communicate with the spirit world. You place your fingers on a movable board, ask a question, and wait for the board to slide to an answer. Sounds fun, right? Wrong. It’s dangerous, stupid, and especially unwise on New Year’s Eve. Why? For starters, because you can ruin your own future. You may think you can get a glimpse of what the new year will bring, but you could turn your fate into a nightmare. You may encounter false predictions, bad advice, or even curses. You can lose your chances for happiness, love, or success. Not really something to look forward to.

By using a Ouija board, you could cut yourself off from the people who care about you. You may worry about the voices in your head, instead of the voices around you. You forget to laugh, talk, and toast. You become a boring and gloomy guest, whom no one wants to invite. New Year’s Eve is the evening of cheerfulness, hope, and optimism. It is the evening to welcome the new year. It is the evening to enjoy the moment and dream of the future. Not the evening for horror, worry and doom-mongering. So do yourself and your loved ones a favor and leave that Ouija board. There are plenty of other fun and exciting things to do on New Year’s Eve, such as karaoke, bingo, or twister. And if you really want to know what the new year will bring, do it in a more positive way, such as a fortune cookie or a horoscope. Don’t use a Ouija board when you believe in the supernatural. That’s asking for trouble. Trust me, you don’t want a demon in your life for the new year.
‘Inspired’ by a horror flick I saw a few days ago.

Don’t Fool Yourself

On door DrayinDray Bosma2 reacties

Het is weer die tijd van het jaar. De tijd dat we ons schamen voor onze kerstkilo’s en het voornemen om deze zo snel mogelijk kwijt te raken. De tijd dat we ons laten verleiden door allerlei wondermiddeltjes, crashdiëten en fitnessapparaten. De tijd dat we onszelf martelen met honger, dorst en spierpijn. Maar waarom doen we dat eigenlijk? Heeft het wel zin om kilo’s af te vallen, zo vlak na de kerst? Het antwoord is simpel; nee. Afvallen na de kerst heeft geen zin. Sterker nog, het is nutteloos, zinloos en onzinnig. Hier zijn de redenen waarom:

Ten eerste, je bent niet echt aangekomen. Je denkt misschien dat je kilo’s zwaarder bent geworden door al dat lekkere eten en drinken, maar dat is niet zo. Het meeste wat je ziet op de weegschaal, is vocht, niet vet. Je lichaam houdt meer water vast door het zout, het suiker en het alcohol dat je hebt genuttigd. Zodra je weer normaal gaat eten en drinken, verdwijnt dat vocht vanzelf.

Ten tweede, je gaat het toch weer aankomen. Je kunt wel proberen om jezelf uit te hongeren of te overbelasten, maar dat houd je niet lang vol. Je lichaam gaat in de spaarstand en verlaagt je metabolisme. Je verbrandt minder calorieën en slaat meer op. Zodra je weer een beetje geniet van het leven, schiet je gewicht weer omhoog. Het bekende jojo-effect.

Ten derde, je maakt jezelf ongelukkig. Door jezelf te dwingen om dingen te eten die je niet lekker vindt, of te doen die je niet leuk vindt, maak je jezelf alleen maar miserabel. Je voelt je gefrustreerd, depressief en ontevreden. Je hebt minder energie, minder plezier en minder zelfvertrouwen. Je straalt niet, je kwijnt weg.

Dus, wat kun je beter doen dan afvallen na de kerst? Gewoon genieten van het leven, van jezelf en van je lichaam. Je bent mooi zoals je bent, met of zonder kerstkilo’s. Je hoeft je niet te schamen, je schuldig te voelen of te straffen. Je mag trots zijn, blij zijn en jezelf verwennen. Je verdient het om gelukkig te zijn. Nu, en in het nieuwe jaar.

Life Goes On

On door DrayinDray Bosma2 reacties

De vraag; bestaat er leven na de dood? houdt de mensheid al eeuwenlang bezig. Sommige mensen geloven in een hiernamaals, waar de ziel van een overledene heen gaat. Anderen denken dat de dood het einde is van alles. Maar als aanhanger van de wetenschap, vraag ik af; wat zegt de wetenschap hierover?

Er blijkt geen eenduidig wetenschappelijk antwoord op deze vraag. Er is geen sluitend bewijs dat er een hiernamaals bestaat, maar ook geen bewijs dat het niet bestaat. Er zijn wel verschillende onderzoeken gedaan naar bijna-doodervaringen, waarbij mensen die klinisch dood waren geweest, vertelden dat ze een tunnel, een licht, een wezen of een andere realiteit hadden gezien. Sommige wetenschappers zien dit als een aanwijzing dat er iets is na de dood. Anderen verklaren het als een gevolg van zuurstofgebrek, medicatie of hallucinaties in de hersenen.

Ook zijn er sommige wetenschappers die proberen om het bestaan van de ziel te bewijzen met behulp van de kwantumfysica. Zij stellen dat de ziel een vorm van energie is die niet verloren kan gaan, volgens de wet van behoud van energie. De ziel zou dus na de dood van het lichaam blijven bestaan en mogelijk naar een andere dimensie gaan. Het is dus niet mogelijk om met zekerheid te zeggen of er een hiernamaals bestaat of niet. Het is een kwestie van geloof, hoop en speculatie. Misschien zullen we het ooit weten, of misschien ook niet.

Boxing Day

On door DrayinDray BosmaEen reactie plaatsen

It was a cold winter evening in the year 1693. Dom Pérignon, a monk and winemaker, was bottling his white wine in the cellar of Hautvillers Abbey. He had developed a special method for maturing wine on the lees, the yeast cells that remained at the bottom of the barrel after fermentation. In this way he hoped to give the wine more flavor and complexity.

But when he opened one of the bottles, he was shocked by the sound he heard. It sounded like a cannon shot! He watched as the cork flew out of the bottle and a stream of frothy wine shot into the air. He smelled the bottle and tasted the wine carefully. To his surprise, he found that the wine had become sparkling and effervescent. He accidentally made the first champagne!

He ran to the other monks to share his discovery. They were all amazed and delighted with the new drink. Dom Pérignon and his fellow monks decided to serve champagne on Boxing Day, as a symbol of joy and gratitude. They invited the poor and the sick to celebrate with them. They handed out bread, cheese, fruit and of course champagne. They toasted life, love and the Lord.

This is how the tradition of drinking champagne on Boxing Day came into being. A tradition that lives on to this day. A tradition that reminds us of the wonders of nature and the goodness of man.

The Night Before Christmas

On door DrayinDray Bosma2 reacties

It was the night before Christmas and a group of friends were cozying up by the fireplace in a mountain hut in a snow covered Norway. They had enjoyed a week of skiing, snowboarding and walking in the beautiful nature. They hadn’t seen each other in a long time, so they had a lot to catch up on. They laughed about old memories, made plans for the future and exchanged gifts.

Suddenly they heard a loud knock on the door. They looked at each other in surprise. Who could that be? They hadn’t seen anyone else around. They weren’t expecting any visitors either. They decided to open the door, maybe it was someone who needed help?

They opened the door and saw a man standing there with a large backpack and a red beanie. He had a beard and glasses and wore a thick winter coat. He looked at them with a wide grin.
“Hey guys! Long time no see!” he shouted.
The friends recognized him immediately. It was Erik, their old high school classmate. They hadn’t spoken to him in years. He had always been a bit of an outsider, but also the adventurer. He had traveled the world and done all kinds of exciting things.

“What are you doing here?” they asked in surprise.
“I just happen to be in the area. I am working on a documentary about Norwegian culture and nature. I saw your cabin and thought: let me say hello. Can I come in?” Erik asked.
The friends were a bit overwhelmed, but also curious. Of course they invited him in. He was their friend! They gave him a cup of hot chocolate and asked him about his stories.

Erik told them about everything he had experienced in recent years. He told them a lot of wise words about his many travels around the world. He seemed to have the right answer to all life’s questions. At one point, the chocolate milk was replaced by several bottles of wine, and everyone shared their own life lessons.

The next morning no one knew what time it had become that night. As in a Christmas miracle, no one had a hangover from the many bottles of wine that had been consumed. Only the television, still broadcasting the news without sound, and the empty bottles of wine gave evidence of a drunken night.

When Rachella looked at the television screen, she was shocked and looked for the remote control to turn up the volume. An image of Erik was shown on the screen. While looking for the remote control, she called everyone to the television. They could just hear that the presenter said that a man from the Netherlands had died yesterday afternoon while recording in the mountains of Norway. They looked at each other in disbelief.

Christmas Shopping

On door DrayinDray BosmaEen reactie plaatsen

By now ‘Christmas rush’ is fact. The various obligations have been agreed upon for some time and they will be adjusted again where necessary. All the important things should have been taken care of. Where there are plenty of other moments in the year when you can get things quickly, you will now certainly have to wait in line at the cash register. Even when you’re in the store at an insanely early, or ridiculously late time. I wonder; are people really buying more and more online?

I’m not even speaking about the crazy situations in the supermarkets. Nowadays, to successfully get all the necessary groceries into your shopping cart, it seems like you’re taking part in an idiotic assignment from a strange television program; people who shamelessly pull items from the shelves, without any compassion for others. It’s the Christmas spirit of today.

Obviously, I will also have to buy some ‘important’ things at the supermarket at the last minute. Like those ingredients for a quiche that I don’t have at home. Or maybe I have to go out for that extra bottle of red wine, because someone shows up at the door uninvited, but always welcome. I guess this means that everyone has their own excuse to visit the supermarket at the last minute, just before Christmas.