Meneer Barend was geboren in december, maar hij had nooit een echte verjaardag gehad. Familie en vrienden waren altijd te druk met het sinterklaasfeest of kerstvieringen om aandacht aan hem te besteden. Nooit kreeg hij een apart cadeau of een taart met kaarsjes. Hij moest altijd genoegen nemen met een chocoladeletter of een stukje kerststol en een paar sokken. Meneer Barend was het zat om zijn verjaardag te negeren. Hij besloot om dit jaar iets speciaals te doen. Hij boekte een vlucht naar een tropisch eiland, waar hij kon genieten van de zon, het strand en veel cocktails. Hij verheugde zich op zijn eerste echte verjaardagsfeest.

Maar het lot had andere plannen. Op de dag van zijn vertrek begon het te sneeuwen. En niet zomaar een beetje, maar een hevige sneeuwstorm. Alle vluchten werden geannuleerd en de wegen waren onbegaanbaar. Meneer Barend zat vast op het vliegveld, zonder een kans te ontsnappen.

Hij probeerde er het beste van te maken. Hij kocht een muffin bij een kiosk en stak er een lucifer in. Hij zong zachtjes Happy Birthday voor zichzelf: Hij opende zijn koffer en haalde er een zwembroek en een zonnebril uit. Hij ging op een bankje zitten en deed alsof hij op het strand was. De andere reizigers keken hem vreemd aan; sommigen lachten, anderen schudden hun hoofd. Een paar kinderen kwamen naar hem toe en begonnen papieren sneeuwballen naar hem te gooien. Meneer Barend werd boos en gooide terug. Al snel ontstond er een sneeuwballengevecht op het vliegveld.

Meneer Barend vergat even zijn teleurstelling en had plezier! Hij realiseerde zich dat het niet uitmaakte waar hij was, zolang hij maar lol had. Hij besloot om zijn verjaardag te vieren met de mensen om hem heen. Hij deelde zijn muffin met de kinderen en nodigde iedereen uit om mee te zingen. Hij maakte nieuwe vrienden en kreeg zelfs een paar knuffels. Meneer Barend had uiteindelijk toch een leuke verjaardag. Hij leerde dat het niet gaat om de bestemming, maar om de reis, en dat je soms sneeuw nodig hebt om de zon te waarderen.