Afgelopen woensdagavond liepen Edo en ik in Almere over de rode loper, tussen een tweetal snelle auto’s door, de bioscoop Utopolis binnen. Het was er al druk en je kon de gezonde spanning van volle verwachting in de bioscoop voelen: de aanwezigen gingen de nieuwe James Bond-film zien.
Nadat onze bioscoopkaartjes door een medewerker van de bioscoop doormidden werden gescheurd, liepen we verder de trap op en kregen we een glaasje prosecco aangeboden. Bovenaan de trap stonden al veel bezoekers rond de statafels, waar men kon genieten van een live-optreden van een zangeres, begeleid op de piano, die meerdere Bondnummers zong.
Rond half acht ging de zaal open en was de live-verbinding met Tuschinski in Amsterdam op het grote scherm te volgen. Dit vond ik enigszins teleurstellend. In Nederland bestaat geen glitter & glamour. Bekende Nederlanders die met de bekende ‘ons-kent-ons-houding’ aangeven geen Bond-fans te zijn, en dit voor de camera aan Jan Kooijman mogen vertellen, vind ik een anti-climax.
Dat is een les voor de volgende keer: of we gaan een uurtje later de zaal in, of gewoon een dag later naar de voorstelling. Maar wanneer SPECTRE op de ouderwetse Bond-manier begint, dan begint het avontuur, die bijna twee en een half uur duurt, ook meteen goed. De openingsscène is meesterlijk. Het gaat om minutenlange openingsshot, die echt meesterlijk is gedaan op een fantastische locatie.
Mexico Stad heeft zich met SPECTRE op de kaart gezeten en het zal me ook helemaal niet verbazen wanneer, volgende week, tijdens Día de Muertos (Allerheiligen, Allerzielen), ze veel meer toeristen kunnen verwelkomen. Alleen al dankzij deze laatste Bond-film. De scene op het Plaza de la Constitución, met een helikopter, stuntvliegend boven de duizenden mensenhoofden is een duizelingwekkend hoogtepunt.
De title sequence is sinds GoldenEye zoals altijd, de parel in de James Bond-film en dat is deze keer niet anders. Hierbij blijkt het nummer ‘Writing’s On The Wall’ van Sam Smith een terechte keuze te zijn geweest. Ikzelf vond wel dat er een paar spoilers in de beelden verwerkt waren, maar dat ging zo snel, en was ook wel aangenaam verrassend. Je weet dat er in deze film antwoorden gegeven worden.
Ik wil niet te veel weggeven wat er verder in de film gebeurt, want ik wil het plezier van een nieuwe Bond-film niet ‘versjteren’ voor de andere Bond-liefhebbers die SPECTRE nog moeten zien, maar ik kan je wel vertellen dat je aangenaam vermaakt de film zult beleven, en wanneer je van de oudere Bondfilms geniet, dan is ook SPECTRE zeker een traktatie.
DRAY BOSMA 