DRAY BOSMA

De kamer van ons hotel in Phnom Pen waar we de eerste dagen van onze vakantie doorbrachten, lag aan het einde van de gang. Wat zich ook aan het einde van die gang bevond was de voorraadkast van de schoonmaaksters van het hotel. Na een dag hadden mijn echtgenoot en ik al snel door dat deze kast niet alleen de voorraad verborg, maar tevens de woning van de 3 schoonmaaksters van het hotel.
Het blijkt dat het in de kast zitten niet alleen is voorbehouden aan de Harry Potters en closet gays.
Heel sneu was het allemaal niet voor deze 3 schoonmaaksters. Ze begroetten ons vriendelijk, en keken iedere ochtend altijd vrolijk de wereld in. Wanneer ze met de deur dicht in de voorraadkast woonden, hoorden we ze altijd op een vrolijke toon mompelen.
Het blijkt maar weer: wanneer je niet veel verwacht van het leven, dan valt het uiteindelijk allemaal wel mee.
Na een week, op de laatste ochtend van ons verblijf in het hotel hebben we een paar oude shirts en mijn bruine ‘nette’ schoenen -die ik voor de bruiloft had gepakt- in een prullenmandje achtergelaten. Ik kan  me de gedachte niet uit het hoofd zetten dat een kleine 10.000 kilometer ten oosten van Nederland, een schoonmaakster van zo’n anderhalve meter hoog, in onze XL-shirts en mijn bruine ‘nette’ schoenen, maat 44, rondklost in de hoofdstad van Cambodja.