Per vandaag mag ik nog één weekje werken en dan heb ik twee weken vakantie. Ik ga niet roepen dat ‘ik er zo aan toe ben’, want dat vind ik zo een dooddoener en iedereen lijkt dat tegenwoordig maar te roepen, waardoor de opmerking inmiddels zo onbenullig is geworden. Het zelfde geldt voor het antwoord ‘Druk’ op de vraag ‘Hoe gaat het met je?’
Het gaat niet druk met je; het gaat goed met je of het gaat slecht met je.
Maar ik dwaal af..
Nog een vijftal dagen werken. Als deze net zo snel gaan als de afgelopen weken, dan heb ik er wel vertrouwen in dat het goedkomt (lees: snel gaat). Dit heeft wel een nadeel, want wanneer de voorpret zo snel gaat, gaat de vakantie zelf waarschijnlijk nog sneller. Het is dus belangrijk om de komende tijd (en eigenlijk altijd) in het moment van de dag te leven. Dat wil ik je meegeven, en ga ik zelf ook doen.