DRAY BOSMA

In een land hier ver vandaan, in de buurt van de poolcirkel, staat een grote groep sparrenbomen als onderdeel van een enorm groot bos. Deze bomengroep is de familie Pinaceae, met aan kop van de familie een oude reuzenboom en directe nageslacht. Deze bestaat uit honderden sparren, en één van de jongere bomen, de 15 jaar jonge Danny, staat bekend om zijn uitzonderlijke karakter.

Danny is een buitengewoon sparrenboompje. Waar alle andere sparren dagenlang kunnen sparren en stoer praten over hoe zij -in tegenstelling tot de andere bomenfamilies in het bos, het hele jaar hun naalden houden, is Danny altijd stil. Hij is daarom vaak mikpunt van spot. Danny is altijd ergens anders met zijn gedachten. Voor de andere bomen in het bos is hij altijd afwezig. In de gedachten van Danny leeft hij in zijn eigen wereld.

In deze wereld is Danny geen spar. In deze wereld beleeft hij zijn droom en is hij een dennenboom. Daar bestaat geen sneeuw en is er geen koude wereld. Hier mag hij zijn die hij wenst te zijn. Hier mag hij zeggen wat hij denkt, zonder uitgelachen te worden. In de zelfgecreëerde droomwereld van Danny vindt niemand hem anders. Of abnormaal. In die gelukkig wereld is Danny alledaags.

Danny verlangt er naar onopvallend te zijn. Dan is hij voor de andere bomen in het bos geen uitzonderlijk type meer. Dan is hij geen boom, maar onderdeel van het bos. Maar in werkelijkheid ziet het woud hem toch als een uitzonderlijke boom. Een exemplaar die niet past tussen de andere sparren. Het is voor niemand een verrassing wanneer er begin december is besloten wat ze met Danny gaan doen.

Tijdens het jaarlijks familieberaad over wie als kerstboom in de brute mensenwereld mag optreden heeft de familie Pinaceae al snel beslist dat Danny, nu hij 15 jaar oud is, geofferd mag worden. Danny krijgt niets van dit besluit mee. Ondanks de koude, droomt hij dat hij is omringd door warmte en liefde. Als dan de grote dag aanbreekt en de kerstelfjes in het bos tussen de sparrenbomen staan, is het snelle afscheid van Danny verleden tijd.

Danny weet niet wat hem overkomt. Met geweld wordt hij van de plek verwijderd waar hij al 15 jaar heeft staan wortel schieten. Hij komt los van de grond en in horizontale toestand wordt hij vervoerd naar een andere plek. De zwaartekracht doet rare dingen met zijn geest en wanneer hij met een klap op de laadbak van een truck terechtkomt, verliest hij het bewustzijn. Hij merkt niet dat hij kilometers ver wordt vervoerd.

Danny voelt dat het leven uit hem is weggezakt wanneer hij langzaam bijkomt. De stam waarop hij jarenlang heeft gestaan voelt pijnlijk aan, maar wanneer hij om zich heen kijkt, ziet hij dat hij is waarvan hij altijd heeft gedroomd. Hij is versiert met zilveren ornamenten en er hangen slingers tussen zijn takken. Hij begint nog meer te stralen als hij ziet dat er een paar strengen van lichtjes zijn naalden laten glimmen.

De jonge Danny is eindelijk gelukkig. Ondanks dat het leven uit hem stroomt, is het allemaal goed. Danny is geworden waar hij al jarenlang naar verlangde. De spar is eindelijk de dennenboom van zijn droom geworden, en het kan hem niet schelen dat hij binnenkort zijn naalden zal verliezen. En niet kort daarna het leven. Wanneer Danny straks in januari buiten wordt gezet en zijn stam met hars is bedekt, dan zijn deze tranen van hars, ook tranen van geluk.