‘Kssh, ga je weg? Naar buiten!’ riep ik, want ik wil geen knaagdieren in huis. Twee katten vind ik wel genoeg. De kat koos het hazenpad en sprong, niet elegant, door het kattenluik naar buiten. Poes Oprah rende achter haar broer aan.
Met mijn handen op mijn bovenbenen boog ik over de muis en zei: ‘Och, arm beestje. Wat zal je geschrokken zijn.’ Het beestje draaide zich op zijn pootjes.
‘Geschrokken?’ riep het beestje, rood van drift. ‘Man, het had mijn dood kunnen zijn. U heeft leuke katten, dat kan ik niet ontkennen, maar waarom houdt u dat kreng niet binnen?’
‘De kat is gewend naar buiten en binnen te lopen,’ zei ik. ‘Maar het zit in zijn karakter, ziet u. We hebben werkelijk van alles gedaan om het tegen te gaan. Brochures van de dierenbescherming leggen we als placemat onder de bakjes kattenvoer, maar toch heeft hij af en toe een terugval. U begrijpt..’
‘U begrijpt.. U begrijpt..’ bauwde de muis. ‘Wat koop ik voor al die kletspraatjes? De feiten zijn, dat ik buiten rustig in het veldje liep en onverwacht door dat monster van u werd besprongen. Moet u mijn kleren eens zien..’
‘O, ik wil de schade graag vergoeden,’ zei ik. ‘We zijn verzekerd, weet u?’
‘En de schrik?’ riep de muis. ‘Wie vergoedt me de zenuwschok, die ik heb gekregen? Ik zou gezellig met mijn vrouw Edam gaan eten, maar voor mij is de pret er af. Ik sta te shaken op mijn pootjes.’
‘Misschien wilt u stukje kaas mee naar huis nemen?’ stelde ik voor. ‘Dan kunt u het in alle rust opeten.’
Gelukkig vond hij dat goed.
‘Maakt u er maar een langwerpig pakjes van,’ zei de muis. ‘Dat draagt makkelijker naar huis.’ Nadat ik de kaas had ingepakt nam de muis het onder zijn voorpootje en zette het op de vloer gevallen petje op zijn muizenkoppie. Bij het kattenluik draaide hij zich nog even om en sprak: ‘Waarom hou je eigenlijk geen duiven? Dát zijn aardige beesten!’
Ik heb ‘m beloofd het te zullen overwegen.
DRAY BOSMA 