Ik zit in de bus, onderweg van Utrecht Centraal naar het werk in Nieuwegein. Tegenover me zitten een tweetal scholieren in de categorie nerds. Het zijn de sulletjes die je alles kunnen vertellen over Star Trek. Maar daar weet ik zelf al heel veel over. Ik zou het alleen niet in de fictieve taal Klingon kunnen vertellen, en ik ben er van overtuigd dat deze twee jongens dat wel kunnen. Foutloos ook.
Een van de twee zit een verhaal te vertellen over een videogame waarvan ik het bestaan niet weet, maar de andere jongen zeer waarschijnlijk wel. Hij onderbreekt zijn vriend constant met de opmerking dat hij dat ook had meegemaakt, en dat wat hij heeft meegemaakt wel heel uitzonderlijk is geweest. De vertellende vriend draait met zijn ogen. Hij heeft genoeg van de onderbrekingen en de overtreffende verhalen van zijn vriend.
Dat brengt me terug naar een oud-collega die wanneer je haar vertelde dat je iemand kende die iets raars had meegemaakt, zij iemand in de vrienden- of familiekring had en het dan in de overtreffende trap had meegemaakt. Als je haar vertelde dat een buurman zijn heup had gebroken, dan had zij wel een zus of tante die bij een valpartij beide heupen had gebroken. Op den duur worden dit soort opmerkingen een beetje lachwekkend. Ik kan me er dan ook niet echt over opwinden.
Net zo belachelijk maken de mensen zich die een grap herhalen in de overtreffende trap. Dat als de clou van een mop is verteld, waarin een muis wordt overreden door een vrachtwagen met zware aambeelden, zij aankomen met de opmerking: ‘Of 3 vrachtwagens met aambeelden!’ Vaak lachen ze dan het hardst om de eigen gekopieerde grap. Toegegeven, ik lach dan toch mee. Niet zozeer om de grap, maar meer om hoe ze zichzelf voor gek zetten. Hoe dan ook: misschien is die overtreffende trap dan toch wel grappig.
DRAY BOSMA 