DRAY BOSMA

Wanneer je op oudejaarsdag nog niet alles in huis hebt gehaald, ben je afhankelijk van de supermarkten die de winkeldeuren op deze laatste dag van het jaar openen voor de vergeetachtige mensen onder ons, en de mensen die alles op het laatste moment beslissen. Zo stond ik ook vanmiddag nog in de supermarkt. Niet omdat ik iets was vergeten of de dingen altijd tot het laatst uitstel, ik wist dat mijn vaste buurtsuper open zou zijn. Wanneer je dat weet stel je jezelf er op in. Oliebollen? Die haal ik 31 december!

Hier ben ik overigens geen uitzondering op, want er waren voldoende mensen in de supermarkten die genoeg in het mandje of boodschappenkar gooiden. Mensen van allerlei allooi die nog een paar dingen echt nodig hebben in die laatste uren van 2017. De een doet het op zijn gemak en leest nog eens heel uitgebreid en op het dooie gemak de ingrediënten van een blik soep, en de ander heeft haast en doet alsof de supermarkt een atletiekbaan is. Verstand op nul en blik op oneindig. De kassa’s in dit geval. Zo ook het meisje met brandweerwagenroodhaar.

Het meisje had zo’n haast dat ze niet door had dat ze met haar half gevuld boodschappenmandje een paar pakken koeken op de grond liet vallen. Door een kleine twijfel in haar snelheid wist ik dat ze heel goed doorhad dat er door haar doen een paar artikelen op de supermarkt vloer waren gevallen. Een oudere mevrouw sprak haar hierop op aan, maar het meisje met het te rode haar speelde doof. Hierop heb ik haar er op geattendeerd dat ze een paar pakken koeken had laten vallen, en gevraagd of ze het even wilde opruimen.

Met een nijdig gezicht en de opmerking: ‘Ja, dat kan gebeuren,’ liep ze chagrijnig terug naar de gevallen koeken.
‘Inderdaad,’ reageerde ik. ‘Maar als je het op de laatste dag van het jaar opruimt, ben je dit jaar toch nog een goede burger geweest.’
Zwaar beledigd legde ze de koeken terug in het schap, tussen de andere koeken.
Op dat moment wist ik mijn goed voornemen voor het nieuwe jaar: Dit jaar ga ik mensen aanspreken op hun a-sociaal gedrag. Niet dat dit altijd gewaardeerd zal worden, net als deze middag. Misschien zijn er momenten dat ik er lichtelijk spijt van krijg, maar als niemand het doet zakken we alleen nog verder weg in een onbeschaafde maatschappij.

De allerbeste wensen voor het nieuwe jaar, waarin we iets meer sociaal met elkaar om mogen gaan.