Moeilijk

Wat is het met mensen tegenwoordig? Ze worden vandaag de dag boos op anderen wanneer ze zelf fout zijn. Zo reed ik van de week op mijn fiets naar de supermarkt en sloeg vervolgens linksaf de Berkelstraat in en de mensen die daar al reden vonden dat ik te hard reed en daarbij ook nog eens totaal geen rekening met hen had gehouden. Ik zei dat ik van rechts kwam met de intentie dat ze dan wel zouden begrepen dat ze mij sowieso voorrang moesten verlenen. In plaats van een ‘sorry’ werd ik bedolven onder de scheldwoorden die uit hun kelen werden gegromd. ‘La! La!’ riep ik maar terug.

Enige minuten later in de supermarkt waar ik vrolijk, maar nog net niet huppelend door de winkelgangen liep, stond er ineens een winkelwagentje onbeheerd en totaal overdwars in het gangpad. Ik zei op een vrolijke manier: ‘Dat is toch geen plek om een wagentje te parkeren?’ waarop een moeder van twee bitterzoete kindertjes (want dreinen) bij de emballage-automaat binnensmonds mompelde dat ik een zeurwijf was, waarop ik maar reageerde met: ‘Nou, nou, Tuttut.’ Vervolgens zij de moeder niets meer, en keek mij bij herhaaldelijke ontmoeten in de gangpaden heel boos, maar net niet aan.

Het is een nieuwe ontwikkeling die mij al eerder is opgevallen. De mens kan vandaag de dag niet meer tegen kritiek. Al helemaal niet wanneer ze worden gewezen op hun eigen fouten, of op het eigen achterlijk gedrag. Wanneer een hondeneigenaar zelf rechts op de stoep loopt, maar de hond zelf helemaal links, waardoor de hondenriem alle anderen het onmogelijk maakt om te passeren, zal je zeker geen excuus horen wanneer je vaststelt dat dit een onhandige actie is. Je wordt meteen begroet met een middelvinger of je wordt uitgemaakt als een zeer onprettig persoon, en daarmee druk ik me nog lichtjes uit.