Brian Braat is een alleenstaande man. Hij is zeer tevreden met zijn leven maar hij heeft een hekel aan boodschappen doen. Hij vindt het een noodzakelijk kwaad en ondanks alle moderne mogelijkheden vertikt hij het om zijn boodschappen thuis te laten bezorgen. Het is niet dat hij niet weet dat je de boodschappen tegenwoordig tot in de keuken laten bezorgen, maar hij wil er af en toe ook eens uit. Noem het raar of vreemd, maar Brian is gelukkig als hij kan mopperen. Hij wil kunnen mokken dat hij op de fiets door de regen moet voor nieuw toiletpapier, wijn en andere noodzakelijke dingen. Ieder zijn ding.
Zo ook vandaag. Brian loopt binnensmonds mooperend door een voor hem vreemde supermarkt. Dankzij een verbouwing in zijn eigen buurtsuper wordt hij nu verplicht de boodschappen in een andere woonwijk te doen. Hij is niet autistisch, maar Brian is wel van slag omdat hij nu naar de koffiefilters of wijn moet zoeken. Nadat hij alles van de boodschappenlijst te hebben gevonden en in het mandje te hebben verzameld, loopt hij tevreden richting de kassa’s en sluit aan bij de kortste rij. Hij is verrast. Niet om wat er op de band aan boodschappen staat, maar om de jonge jongen achter de kassa. Hij kent hem en niet alleen van gezicht.
Deze jongen kent hij van Grindr. De dating-app voor homoseksuelen. Brian herkent hem aan de lichtblauwe ogen en verder nog iets. Zoals zijn nickname op de app. Just4U. Een paar dagen geleden nog hadden ze elkaar gesproken via de app. Het was een leuk gesprek. De andere jongen was een beetje kinderlijk, maar dat kan soms ook leuk zijn. Ze hadden leuk gechat en vlak voordat ze het gesprek beëindigden stuurde Just4U plagend een foto. Hierop stond hij bloot, waarbij alleen de billen bleek in beeld waren. Het zag er goed uit, maar verder niet heel bijzonder. Een tenger lichaam van een net twintigjarige.
Wanneer Brian de boodschappen op de band zet, wordt hij herkend. Hij wilt de jongen niet in verlegenheid brengen en doet zich voor als doorsnee klant. Wanneer Just4U Brian’s boodschappen langs de scanner haalt, groet hij verlegen. Brian groet vriendelijk terug en doet alsof foto nooit is ontvangen. Nadat alle boodschappen zijn afgerekend wenst de jongen hem met een rood gezicht een fijne dag toe. Brian knikt en wenst hem hetzelfde. Glimlachend doet hij de boodschappen in zijn tas.
Buiten loopt Brian naar zijn fiets en hangt de boodschappentas aan het stuur. Wanneer hij op de fiets stapt ziet hij Just4U om de hoek de supermarkt uitlopen. Hij staat tegen een muur en steekt een sigaret op. Hij inhaleert de rook. Na een paar seconden blaast hij de rook weer uit. Wanneer Brian wegfiets steekt de jongen zijn hand op en Brian zwaait terug. Just4U lacht breeduit. Op de fiets, onderweg naar huis beseft Brian dat die jongere jongens alleen nog maar op afstand kunnen communiceren.