DRAY BOSMA

In een land hier ver vandaan, in de buurt van de poolcirkel, staat een grote groep sparrenbomen als onderdeel van een enorm groot bos. Deze bomengroep is de familie Pinaceae, met aan kop van de familie een oude reuzenboom en zijn directe nageslacht. Deze bestaat uit honderden sparren. Eén van deze jongere generatie bomen, de 15 jaar jonge Danny, staat eenzaam tussen de andere bomen. Eenzaam om zijn bijzondere karakter.

Danny is ook een buitengewoon sparrenboompje. Waar alle andere sparren dagenlang kunnen sparren en uren lang kunnen bomen over hoe zij -in tegenstelling tot de andere bomenfamilies in het bos, wel het hele jaar groen blijven, is Danny altijd stil. Hij is daarom vaak mikpunt van spot. Danny is altijd ergens anders met zijn gedachten. Voor de andere bomen in het bos is hij altijd afwezig. In de gedachten van Danny leeft hij in zijn eigen wereld.

In deze wereld van Danny is hij geen spar. In zijn wereld beleeft hij zijn droom en voelt hij zich een dennenboom. Waar Danny is, bestaat geen sneeuw en is er geen koude wereld. Hier mag hij zijn die hij wenst te zijn. Hier mag hij zeggen wat hij denkt, zonder uitgelachen te worden. In deze zelfgecreëerde droomwereld vindt niemand hem anders. Of abnormaal. In die gelukkige wereld is Danny doodgewoon.
Danny verlangt er naar opvallend onopvallend te zijn. Dan is hij voor de anderen in het bos geen uitzonderlijk type meer. Dan is hij geen uitzonderlijke boom, maar onderdeel van het bos. In de kille werkelijkheid ziet het woud hem toch als een uitzonderlijke boom. Een naaldboom die niet past tussen de andere sparren. Het komt voor niemand als een verrassing wanneer er begin december is besloten wat ze met Danny gaan doen.

Tijdens het jaarlijks familieberaad over wie als kerstboom in de brute mensenwereld mag optreden heeft de familie Pinaceae al snel beslist dat Danny, nu hij 15 jaar oud is, geofferd mag worden. Danny krijgt niets van dit besluit mee. Ondanks de koude om heen, droomt hij dat hij is omringd door warmte en liefde. Als uiteindelijk halverwege de maand, de grote dag aanbreekt en de kerstelfjes in het bos tussen de sparrenbomen staan, is het snelle afscheid van Danny al snel verleden tijd.

Danny weet niet wat hem overkomt. Met geweld wordt hij van de plek verwijderd waar hij al 15 jaar heeft staan wortel schieten. Hij komt los van de grond en in horizontale toestand wordt hij vervoerd naar een andere plek. De zwaartekracht doet rare dingen met zijn geest en wanneer hij met een klap op de laadbak van een truck terechtkomt, verliest hij het bewustzijn. Hij merkt niet dat hij kilometers ver wordt vervoerd.

Wanneer Danny langzaam bijkomt voelt hij dat het leven uit hem wegzakt. De stam waarop hij jarenlang heeft gestaan doet zeer, maar wanneer hij om zich heen kijkt, ziet hij dat hij daar is waarvan hij altijd heeft gedroomd. Hij is versiert met zilveren ornamenten en er hangen slingers tussen zijn takken. Hij begint nog meer te stralen wanneer hij bemerkt dat er een paar strengen van lichtjes zijn naalden laten glimmen.

De jonge Danny ervaart eindelijk geluk. Ondanks dat het leven langzaam uit hem stroomt, is het toch goed. Danny is geworden waar hij al jarenlang naar verlangde. De spar is eindelijk de dennenboom van zijn droom geworden. Het kan hem niets schelen dat hij binnenkort zijn naalden zal verliezen, en niet kort daarna het leven. Wanneer Danny straks in januari buiten wordt gezet en de stam en takken met hars zijn bedekt, dan zijn deze harstranen ook tranen van geluk.