De klad zit er een beetje in, in het wekelijks een stukkie te schrijven om vervolgens hier op dit blog te plaatsen. Ik moet eens zien hoe ik mezelf het beste kan motiveren om het toetsenbord onder die laag stof weg te trekken. Het is niet dat ik niet weet waarover ik moet schrijven, want tijdens mijn wandelingen en hardlooprondjes krijg ik genoeg (waan)ideeën die me bezighouden en waarmee ik de lezers hier kan vervelen [smiley]. Misschien moet ik het eens proberen met korte stukjes tekst van maximaal honderd woorden. Da’s mooi, want dan ben ik nu klaar met tikken.