Nu, met een nieuwe baan, mag ik weer dagelijks met het openbaar vervoer naar het werk reizen, en weer terug (wat vanzelfsprekend is). Na mijn eerste maand bij mijn werkgever mag ik straks weer een paar dagen per week thuiswerken, maar de verbinding van thuis naar het werk en weer terug is kort, vlot en prima te doen, waardoor ik erover nadenk om in de nabije toekomst één dag per week vanuit huis te gaan werken en de overige vier dagen op kantoor. Het kan zijn dat dit over een paar maanden totaal anders is, niets menselijks is mij vreemd zeg maar, maar het pre-covid-pendelen (geen mondkapje en dicht bijelkaar zitten) voelt vertrouwd en als vanouds.
Het is even wennen. Jarenlang reisde ik af naar mijn vaste metrostation (Henk Sneevliet) in Amsterdam en nu sinds een maand naar een nieuw metrostation (Bullewijk), elders in Amsterdam. Ik wil mezelf niet autistisch noemen, maar ik ben ook maar een mens. Ik heb de behoefte om dingen waar ik dagelijks mee te maken heb, eigen te maken. Dat ik de oorsprong ervan weet, en wanneer ik dat weet, is alles goed.
Zo weet ik nu dat Bullewijk sinds 1977 een metrostation in het stadsdeel Amsterdam-Zuidoost is, bij de woongebieden van de Bijlmermeer. Het bovengrondse metrostation opende op 14 oktober 1977 als deel van Geinlijn 54, en sinds 28 mei 1997 wordt het metrostation ook bediend door Ringlijn 50, die hier zijn tracé met lijn 54 deelt.
Het metrostation heeft een eilandperron met aan beide uiteinden een uitgang. Beide uitgangen kennen een identieke hoofdopzet die langs de Oostlijn ook is toegepast op alle andere stations met een of twee toegangen aan de uiteinden. De liftschacht van de noordelijke uitgang is, zoals op metrostation Strandvliet niet van een lift voorzien en afgesloten.
Zo vond ik het een aardig en leuk feitje dat de naam Bullewijk niet verwijst naar een woonwijk, maar naar het gelijknamige riviertje dat stroomt tussen de Amstel bij Ouderkerk aan de Amstel en de driesprong met de Holendrecht en Waver bij de Voetangelbrug. De rivier ligt niet vlakbij de gelijknamige metrostation, maar ja, dat maakt me dan weer niets uit.
DRAY BOSMA 