DRAY BOSMA

Soms heeft het leven momenten dat je constant wordt verrast. Dat kan natuurlijk positief of negatief zijn. Soms lijkt er minder Yin, en meer Yang te zijn. Of andersom. Dan zijn er momenten dat je jezelf in de figuurlijke tunnel bevindt. Soms lijkt het erop dat er dan toch licht aan het einde van de tunnel is. Alleen weet je op dat moment nog niet of het ook daadwerkelijk het einde van de tunnel is, of dat er een denderende trein op je afkomt.

Soms heb je in het leven van die wegen vol bobbels en gaten. Het zijn dan de onverwachte momenten waarvan je even uit het evenwicht wordt gehaald. Momenten waarbij je denkt: gaat het nog eens een keer gewoon lekker van een leien dakje? Kunnen we gewoon doorgaan met de dingen in het leven? De heerlijke momenten dat je eens geen rekening hoeft te houden met de obstakels en de valkuilen onderweg in die lange tunnel waarin je ongewild aanwezig bent.

Ik heb de stiekeme hoop dat het licht aan het einde van de tunnel dit keer toch geen sneltrein blijkt te zijn. Dat het daadwerkelijk een nieuw begin is. Het aanbreken van een nieuwe periode meldt zich. Voordat het zonlicht mijn ogen zal verblinden zal ik wellicht een paar keer een hobbel of kuiltje moeten trotseren, maar ik vind dat ik er vanuit mag gaan dat ik binnenkort met een zonnebril voor mijn ogen door het leven mag gaan. Help je mee positieve gedachten te denken?